De verkiezingsnacht en 'The day after'

Lieve lezers,

Vannochtend werd ik wakker met een vreemd gevoel in mijn onderbuik. Angstig opende ik mijn Facebook feed om te zien of dit alles niet slechts een donkere droom was. Nee, helaas, Amerika had gesproken en ik was sprakenloos.

Toen ik gisteravond met een aantal vriendinnen op het befaamde Sproul plaza stond te kijken voelt ik heel even een 'sense of belonging'. Er werd gejuichd als Hillary weer een staat binnenhengelde en luidkeels gejoeld als hij tegenstander dit deed. Toen echter duidelijk werd Mr. Trump de verkiezing ging winnen bekroop mijn een beangstigend gevoel van insluiting. Daar zat ik, recht tegenover het grote scherm op Sproul plaza, terwijl langzaam maar zeker mensen realiseerde wat er stond te gebeuren. Huilend vielen mensen elkaar in de armen, anderen staken vlaggen in brand, weer andere mensen begonnen allerlei dingen te roepen. Ik besefte toen nog niet dat deze nacht waarschijnlijk altijd in mijn geheugen gegrift zal staan. Geschiedenis werd geschreven en Berkeley was het er niet mee eens. Een groep Trump supporters verscheen op het plein, wat alleen maar meer onrust creeerde. Ik besloot dan ook dat het verstandiger was om naar huis te gaan endaar Trump's overwinnings speech te kijken. 

Vannochtend zag ik op de snapchat feeds van mijn vrienden dat dat wellicht een wijs belsuit was. Overal in Californie zijn protesten uitgebroken. In sommige steden werden zelfs auto's in de fik gezet en gebouwen gemolesteerd. Ook vandaag, op the day after, trekt een grote groep studenten protesterend door de straten en over de campus. Het was pas nu dat ik me realiseerde dat ik historische gebeurtenissen waarnam. Heel even, maar dan ook heel even werd ik overvallen door een gevoel van 'excitement'. Maar toen ik al deze bange, boze en verdiretige studenten zag realiseerde ik me ook dat dit lot ons in Europa misschien ook te wachten staat. Verdeeldheid heeft de overhand gekregen. Haat lijkt dit land te overmannen. Wat er komende tijd gaat gebeuren? Ik durf het niet te zeggen. Only time will tell.

Liefs,

Lianne