Pantanal

Op  29 juli kwamen we na een lange rit over verharde, maar vooral ook onverharde wegen aan bij poussada Xaraes, de boerderij waar wij twee dagen zouden verblijven. We werden heel hartelijk ontvangen door de hartelijke gids Marcello die samen met zijn familie op de boerderij woont. Hij bracht ons naar de ruimte waar de lunch al ons stond te wachten. Die middag stond er al meteen een leuk uitje gepland: we gingen de omgeving verkennen te paard. Alle elf, ook de kleintjes (en de grootjes), kregen we een paard toebedeeld. De tocht was heerlijk en onderweg zagen we capibara's, gordeldieren en vele verschillende vogels. Na terugkomst konden we onze even snel opfrissen voor we de schoolbank(!) in moesten. Marcello vertelde ons aan de hand van dia's vanalles over de Pantanal een gebied dat tijdens de Braziliaanse wintermaanden bijna volledig onderwater staat. Tijdens deze maanden moeten de cowboys hun vee door het water drijven met paarden, auto's kunnen in deze perioden niet rijden. Alles gebeurt dan per bood of te paard. Na de presentatie stond het avond eten al weer klaar, de boerderij werkt met een Food-inclusive formule, restaurants zijn namelijk in geen wegen te verkennen. De volgende ochtend nam Marcello ons mee om te  kanoën. Tijdens onze ontdekkings tocht over het water zagen we wederom veel vogels, maar ook met grote regelmatig een caaiman die lag te zonnen op de oever of met zijn hoofd net boven het water uit kwam. Die middag hadden we rust, sommigen van ons namen een duik in het zwembad, anderen lazen een boek en de rest was vooral druk met krabben, want muggen zijn er in de pantanal in overvloed. In de late middag stond een jeep safari gepland. Onderweg kwamen we een vosje tegen en een hertje. De jaguar zagen we helaas niet. Toen de avond viel en het donker werd en de avond viel, konden we ook vele vuurvliegjes zien, die als kleine sterretjes boven de weilanden zweefden. Een dag later stond vroeg in de ochtend ons vertrek alweer op het programma. Onze laatste dagen in Rio waren aangebroken.